Eten in Spanje & afscheid nemen

Spaans eten.
De afgelopen week is me niet in de koude kleren gaan zitten. De dag dat ik in het klooster had geslapen,heb ik s'middags met een aantal mede-pelgrims een pelgrims-menu genomen. Een aantal restaurants voert dit speciaal, het bestaat meestal uit 3 gangen met soms wijn erbij, voor zo'n 9-15 €. Voor mij was dit echter iets te weldadig. We waren met 6 personen, er kwamen 2 terrine's soep op tafel, linzen- ,en groentesoep, vis of vlees naar keuze, en de keuze uit 4 nagerechten. Na de helft vd visschotel was ik vol en heb ik de appel maar meegenomen. Daarna kwam de wandeling naar 't klooster (zie vorig bericht). Op dit stuk had ik het gevoel alsof er een baksteen in m'n buik zat. Bij de broeders was er weer een soep(brood&knoflook), waar ik maar een paar happen van heb gehad want die baksteen zat nog in de weg. s'Nachts 2x naar de wc, niet praktische in de regen en in het donker buitenom een trap af. Maar t luchtte wel op. De volgende dag ging wel maar veel last van gasvormig en weinig energie. De dagen daarna kon ik steeds iets beter eten en ging het steeds iets beter, tot gisterochtend. Toen gingen de darmen echt in protest. s'Avonds Immodium genomen en s'morgens weer. Gisteren evengoed een behoorlijke afstand gelopen, maar vandaag maar een paar uur, hier de was gedaan, rustig gekookt en gegeten, ook even maar geen kraanwater meer genomen (=gechloreerd hier).

Morgen een lange dag, dan wil ik door naar Gűemes, ik heb net van de Hospitalero een ingewikkelde uitleg gekregen over de te volgen route.

Afscheid.
Vd week door 2 mooie steden gekomen, Gernika en Bilbao. De eerste heeft veel te leiden gehad vd burgeroorlog en is als één vd eerste steden door vliegtuigen gebombardeerd, hier heeft Hitler het truckje geleerd. De tweede heeft zeer veel mooie gebouwen, oa t Gugenheimmuseum. Bilbao heeft een 30-40 jaar geleden een grote verandering doorgemaakt, het is een grote stad, ligt in een kom tussen bergen in, en had veel vervuilende industrie. Dit had tot gevolg dat er geen toeristen meer naar toe wilden, en er zo veel vervuiling was dat het leefklimaat verziekt werd. Het stadsbestuur heeft een knop om kunnen zetten door zware industrie te verbannen en de stad en het imago op te poetsen. Medepelgrims vertellen me dat degene die de stad van voor en na de omslag kennen, soms niet konden geloven in dezelfde stad te zijn.
Hier is t eindelijk gelukt een open postkantoor te vinden. Hier een aantal kampeerspullen naar huis gestuurd en een deel weggegooid, dit scheelt 3 kilo in gewicht en dat is wel te merken. Het was wel even slikken om de tent weg te doen, willeswaar een samenraapsel van 3 componenten en wat losse onderdelen, maar toch. De tent heeft me in Frankrijk goed geholpen, gaf flexibiliteit en ik heb op schitterende plekken geslapen. Een ander afscheid is wanneer er pelgrims maar een deel vd route lopen, en dan t punt bereiken dat ze terug naar huis gaan. Je komt elkaar onderweg en in de auberge regelmatig tegen, soms alleen communicatie met handen en voeten of wat gebrekkig Engels, Frans of Spaans. Maar je maakt toch samen dingen mee, al is t alleen maar om te klagen over de hitte of t vele asfalt.
In Bilbao nog 2 unieke dingen meegemaakt.
Ik ben de eerste Nederlandse pelgrim tegengekomen, voor haar ben ik ook de eerste Nederlander.
Om in Bilbao bij de auberg te komen moet je een trap op van ruim 80 meter, en dat aan het einde van een vermoeiende loopdag is gegarandeerd geen pretje.
De trap loopt enigszins schuin weg, dus je krijgt ook geen goed overzicht hoe lang de stijging nog doorgaat.

De natuur is hier totaal anders dan je in Nederland ziet, allerlei soorten palmen, soms met een omvang van 5-6 meter, pluimenplanten komen volop in t wild voor tot groot genoegen vd geiten. Van de zilverbladige takjes in onze boeketten kom je hier hele bossen tegen. Erg indrukwekkend allemaal. Sommige bossen zijn totaal anders, enorme rechte stammen waarvan de bast in lange vellen loslaat, soms kan dit wat deprimerende overkomen.

Een ander verschil met bv Frankrijk is dat hier de meeste kerken en kapelletjes op slot zitten, ik vindt dat jammer want de rust is soms weldadig in de kerken. De kerken zijn anders ingericht, vaak een enorm groot bewerkt hoofdpaneel, gouden beelden en verder elementen van de plaatselijke bevolking zoals roeispanen of historie zoals galjoenen.

Het is al laat, ik laat het hierbij en doe alle lezers en volgers de hartelijke groeten.

Pelgrim Rob