Aftellen (de verloren nieuwsbrief)

Beste lezers,

Voor mijn gevoel is het aftellen nu echt begonnen.
Nog:
-1 dag naar Santiago
-10 dagen voor de bijkomende routes van 280km
-11dagen voor t vliegtuig gaat
-14 dagen tot het werk weer begint (nu nog maar even niet aan denken)

Deze tocht vertoont een zeker evenwicht, bepaalde dingen uit het begin herhalen zich min of meer.
Moest ik in één vd eerste weken naar de dokter. Afgelopen week, een vd laatste moest ik naar de tandarts, er was een stukje van een vulling afgebroken.
Naar de tandarts gaan is niet eenvoudig in dit deel van Spanje. Dentisten hebben vaak hun praktijk in meerdere plaatsen en hun receptionisten spreken vaak geen Engels. Met behulp van een Spaanse pelgrim en een Hospitelera was het uiteindelijk toch gelukt een afspraak te maken voor de volgende dag in de volgende stad A Fonsrada om 12:00. Dan komt t volgende probleem, hoe daar te komen, er is geen OV tussen deze plaatsen. De hele pelgrimsgemeenschap leeft en denkt mee. Uiteindelijk heb ik gekozen om één dag met bagagevervoer te nemen naar deze plaats (10€ incl. overnachting)
De bagage zou om 8 uur opgehaald worden, dan zou ik 4 uur hebben om de afstand van ruim 24km te lopen, spannend maar mogelijk. Om 8uur zat ik in de startblokken maar was er geen vervoer. Om 8:10 gebeld, geen Engels aan de andere kant vd lijn. Toch het probleem duidelijk kunnen maken, er zou om 9uur iemand komen, en dat was ook zo. Alleen loste dat mijn probleem niet op, 4uur was spannend, 3uur onmogelijk. Toen de vervoerder er was, hem gevraagd of ik mee mocht rijden. "Nee, kan niet, mag niet, niet mogelijk". Gelukkig was ondertussen ook de hospitelera gearriveerd en begon die zich er in rad Spaans ook mee te bemoeien. "Medisch probleem, afspraak, onmogelijk om nog op tijd te komen, hij was zelf ook niet op tijd gekomen". "Nee, niet mogelijk". Op een gegeven moment loopt hij naar de auto en zegt bij het instappen "kom mee". Ik moest in het dorp op de achterbank gaan liggen zodat het plaatselijke taxivervoer me niet zou zien ivm oneigenlijke concurrentie. Ik was allang blij, ik kwam op tijd voor m'n afspraak.
Ook de tandarts sprak geen Engels. Mbv de google-vertaalmachine werden er wat vragen gesteld en kon m'n kies gevuld worden.
Daarna heb ik nog een stuk vd route terug, heen en weer gelopen om mijn pelgrims-km te maken. Onderweg moest ik aan alle tegemoet komende pelgrims uitleggen hoe eea was gelopen.

Een Spaanse leraar vertelde dat er tegenwoordig al op de basisschool met Engels begonnen wordt en dat je niet kunt afstuderen, wanneer je het Engels niet minimaal op B1 óf B2 niveau beheerst.

Net als de eerste weken heb ik nu 2 paar schoenen bij me. In de vorige nieuwsbrief vertelde ik al dat mijn schoenen behoorlijk aan het verslijten waren. Mijn rechter begon steeds meer honger te krijgen, een grote scheur aan de zijkant. Met ducktape heb ik nog geprobeerd de boel bij elkaar te houden, maar dat is op dit soort paden ook niet echt verantwoord. Toen ik bij een schoenmaker kwam werd ik nog net niet uitgelachen, maar repareren was niet mogelijk.
Bij Intersport heb ik met veel moeite nieuwe schoenen kunnen kopen. De gemiddelde Spanjaard leeft en loopt op een kleinere voet dan de gemiddelde Nederlander. En een breedte maat 46 is maar beperkt aanwezig. Uiteindelijk kwam er toch een paar dozen tevoorschijn waar ik uit kon kiezen. Toen heb ik de verkoper ook nog zo gek gekregen een paar gewichten in een rugzak te doen zodat ik met de camino-omstandigheden de schoenen kon proberen. Ik heb nu 3 dagen op de schoenen gelopen, 18, 24 en 33km en het loopconfort is nu al beter dan de oude toen ze ingelopen waren.

In Melide eindigt de camino Primitivo en sluit aan op de camino Frances. Het is gelijk een stuk drukker geworden op het parcours. Zag je op de Primitivo 40-50 pelgrims, hier zie je er honderden, en in een veel grotere verscheidenheid qua leeftijd (ook veel jongere), nationaliteit en getraindheid.
Ook de Alberque's zijn hier veel groter, op de Primitivo heeft de kleinste en gezelligste 12bedden, zijn het er gemiddeld 30 en als uitschieter heeft Lugo 150 bedden. Op de Frances zijn het er gemiddeld 80-90 en zijn 150 bedden geen uitzondering. Ook de keukeninrichting is zeer verschijden, die van de kleinste van 12 bedden is prachtig ingericht, die van Lugo heeft alleen 2 fornuizen en verder niets, geen pan, bord of lepel. O ja er is ook nog een kraan met spoelbak.

Ik heb de afgelopen week op de Primitivo een paar zware maar prachtige tochten gelopen, waarvan de tocht van A Fonsagrada naar O Cadavo zeker in de top5 van mijn Jacobsweg komt. Dus mocht je ooit in de buurt zijn, trek je wandelschoenen aan en ,,,,,,,,,

Morgen (maandag) nog 20 km naar Santiago. Ik heb dan 70 dagen gelopen. Een klein stipje dat dwars over de kaart van Europa kruipt. Ik ben blij en dankbaar dat ik dit mag en kan doen. Ik heb een hoop gezien en meegemaakt, en veel positiefst ervaren van pelgrims en omstanders.

Gisteravond zat ik met iemand te eten op een terrasje van O Pedrouzo toen er een "echte wandelaar" voorbij kwam. Hij liet aan iedereen, op een notebook met een grote scheur door het scherm, zien wat hij gelopen had. 42000km door 25 landen van Europa, en nu op weg naar Santiago. Een echte pelgrim. Zo iets plaatst alles weer een beetje in perspectief. De afstand Genève-Santiago is eigenlijk helemaal niet zo groot.

Morgen naar Santiago, uiteraard zal ik jullie daar en over de verdere tochten van op de hoogte houden.

Voor nu een pelgrims groet,

pelgrim Rob