Pootje baden & José

Beste volgers,

Van mijn dochter hoorde ik dat er minder reacties geplaatst worden nav mijn opmerking dat ik geschreven heb dat ik ze niet zelf kon lezen. Ik krijg de reacties echter wel door, omdat mijn dochter ze regelmatig voorleest. Dus ik wil jullie graag uitnodigen om vooral te blijven reageren, omdat ik de reacties toch doorkrijg en ik het erg leuk vind om ze te horen.

Nu verder naar het verslag:

Na iets meer dan een week de Spaanse camino bewandeld te hebben, sta ik voor een ingrijpende beslissing, m'n tent naar huis sturen en zelf doorwandelen en verder in de pelgims-auberges te gaan overnachten. Ik heb dat nu zo een 4x gedaan, een aantal bevielen goed, sommige wat minder maar dat lag meer aan de snurkende pelgrims, waarvan ik er waarschijnlijk ook eentje ben. Maar van je zelf heb je geen last.

Afgelopen zondag ben ik door St. Sebastian gekomen, een grote badplaats, met een aantal stranden en promenades. Als hollander kon ik het natuurlijk niet laten om even te gaan pootje baden. Daar sta je dan met je voeten in de zee na 6 weken dwars door Frankrijk en Spanje gewandeld te hebben. Voor mij een moment om even vol te schieten, zal wel door al t water komen. Daarna, voeten drogen, schoenen aan en over t strand lopen. Een pelgrim tussen alle badgasten, een heerlijke tegenstelling, kreeg soms wel wat vreemde blikken. (? ;) )

Daarna door naar Orio, een veel kleinere plaats waar ik mijn boodschappen voor die avond wou gaan doen, helaas alles dicht op de restaurants na (die zijn in Spanje volgems mij altíjd open). Ik sta op een hoek wat rond te kijken, wat nu. Een man steekt over en begint een gesprek over mijn pelgrimage, waarop ik hem op een gegeven moment vraag of hij weet waar er nog een winkel open is. Hij wijst naar de overkant, ik zeg nee, die is gesloten, ja zegt hij maar ik ben de eigenaar, en ik kan er nog in, wat heb je nodig?
We gaan naar binnen en ik zoek eea bijelkaar
Dan vraagt hij wat is je geboortedatum, waarom wil je dat weten? Ik doe aan numerologie en vind het leuk om dat van mensen te analyseren. Ik geef de datum, krijg een analyse, hetzelfde voor mijn naam. Er worden een hoop filosofieën, schrijvers, boeken en ideeën gespuid. Wat ik op een gegeven moment moest afkappen, met de opmerkingen, dit is veel te veel dat kan ik allemaal niet verwerken. Hij begint te lachen, wat hij toch al veel doet, en zegt "je bent een wijs mens". De uitleg die hij gegeven heeft ben ik alweer grotendeels kwijt, maar de ontmoeting met José zal ik niet vlug vergeten. Hij geeft me, na afgerekend te hebben, nog een praktische uitleg waar ik kan kamperen. Een veldje bij een strandje aan de andere kant van Orio. Daar heb ik samen met een Duits stel met een kamper en Belg met een slaapzak de avond en de nacht doorgebracht.

De afgelopen nacht heb ik een klooster geslapen, de weg daarnaartoe voerde de laatste 7 km alleen maar omhoog, waarvan de laatste 1,5 over een oude romeinse kasseien-weg. We mogen blij zijn dat dat niet de hedendaagse standaard is geworden.
De afgelopen dagen is het zelfs voor plaatselijke begrippen behoorlijk heet. Ik zit nu bij een kerkje in Olazarra onder de schaduw van een boom deze blog te schrijven en moet te verzamelen om door te gaan.

Virtuele medewandelaars, een virtuele Bueno Camino.
Pelgrim Rob