De eerste glimp vd Pyreneeën

Vandaag (zaterdag) was in vergelijking met gisteren een stuk interessanter qua parcours en landschap, een hoop stijging. Eén van 1,5 uur ongeveer achterelkaar. Op een moment was er opeens een glimp vd Pyreneeën, voordat ik een foto kon nemen, waren ze weer in de wolken verdwenen. Een 1/2 uur later heb ik wel een foto kunnen nemen, dit was een km of 7 voor Geus. Ook nu heb ik uitzicht op de bergketen, soms verscholen in de wolken maar echte bergen aan de horizon. Gisteren (vrijdag) was ronduit eentonig, vlak en maïs, maïs en maïs, soms een windsingel en dan nog meer maïs. Ik denk bijna 5 uur voor we een klein dalletje ingingen en daarna weer maïs, niet meer zo vlak, soms een ander gewas. De liefhebbers van popcorn kunnen gerust zijn, er is een behoorlijke oogst onderweg. Ook de andere dagen was het parcours niet zo inspannend, glooiend, geen zwaar wegdek, soms veel asfaltstukken. De kapelletjes en kerken zij hier over t algemeen eenvoudiger van bouw en inrichting, iets wat mij meer aanspreekt boven de weelderige inrichting met veel beelden, verguldsel en schilderijen. Eea zal wel historische gegroeid zijn. Ik ben nog nooit in zo veel kerken en kapelletjes geweest als de afgelopen 5 weken ( maandag zat ik overigens op 1/3 vd 12 weken) . Wat me wel opvalt is dat een hoop beelden waarschijnlijk uit een mal komen, je ziet nl veel dezelfde beelden. Tussen Genève en Puy-en-Velay viel me een beeld erg op. Een pastoor die minzaam glimlachend naar beneden kijkt met een gesloten bijbel in z'n handen. In tegenstelling tot sommige andere beelden waren deze altijd hetzelfde beschilderd, andere beelden zijn soms anders beschilderd, en soms blank. Een schilderij deed me beseffen dat onze Sint Maarten hier Saint Martin is, degene die ze mantel deelt met een bedelaar. Voor de rest vd week veel door wijngaarden gelopen, een keer daar ook in geslapen. Maandagnacht begon t opeens te stormen en te regenen. Overdag en ‘s avonds niets aan de hand, een prachtige avond en nacht, en plotseling moest ik m'n voordeur (=paraplu) opeens vasthouden vanwege de rukwinden. De volgende dag was t zwaar lopen vanwege de natte vette klei die enorme plakkaten onder je schoenen vormden. Vrijdag een paar uur met een Belg Vlaming samengelopen, die een paar dage jonger is dan ik (10 januari). Hij is vioolleraar in Frankrijk en was blij weer eens Nederlands te spreken en vlot mij op te lopen. Of zijn Franse vrouw daar ook zo blij mee was weet ik niet, want hij zal ruim een uur eerder bij hun gite geweest zijn dan zij. Maar op mijn suggestie dat hij zou wachten of teruglopen gaf hij als antwoord dat ze het niet erg zou vinden en hun 35 jarig huwelijkfeest toch wel door zou gaan. Vanaf hier Artez-de-Bearn is het nog +/- 75 km naar Saint-Jean-Pied-de-Port en dan is het 2e deel de "Via Podiensis" ook klaar. Dan "alleen" nog maar de Pyreneeën over (boven of onderlangs) en een stukje naar Santiago. Het lijkt niets maar er zal nog genoeg op me afkomen. Alle virtuele medewandelaars bedankt voor het meelezen en meeleven en tot de volgende nieuwsbrief. Groet Pelgrim Rob