Saint-Jean-Pied-de-Port

Beste volgers,

Sinds de eerste glimpen van de Pyreneeën ben ik de bergen steeds dichter genaderd. Niet dat ze steeds zichtbaar zijn. Gisteren was het de hele dag zwaar bewolkt, en waren alleen de dichtbijgelegen uitlopers zichtbaar. Vandaag wat minder bewolkt, dus meer zichtbaar, maar de hoge toppen verhullen zich nog steeds. Dat neemt niet weg dat wat wel zichtbaar is voor een Nederlander nog steeds indrukwekkend is.

Er zijn de afgelopen 2,3 dagen maar weinig plaatsen, en dien plaatsen hebben dan ook meestal geen winkel. Voor de bevoorrading was dat best wel een probleem, gelukkig kon ik een paar keer bij een boerderij/gite wat kopen. Ook het krijgen van water is niet altíjd makkelijk. Voor de eerste keer werd er nors gereageerd toen ik t vroeg, en eigenlijk maakte de man gebaren en opmerkingen dat ik moest doorlopen. Hier is een gebrek aan Frans dan weer een voordeel, ik begreep t niet, deed heel vriendelijk, bedankte en bood m'n waterfles aan. Toen ging hij mopperend toch maar water halen. Uiteraard heb ik m vriendelijk bedankt en au revoir gewenst.
Vandaag was een moeizame dag, erg zware en moeie benen. Dan sta je met een laatste klim voor de poort van Saint-JPdP. Het is al wat drukker, er rijden toeristentreintjes rond, je neemt natuurlijk de verplichte foto vd poort(zie foto), en gaat de poort door.

Je komt dan in een soort kalverstraat op Koninginnedag, vol mensen, vol winkeltjes gericht op wandelaars en toeristen. Een compleet gekkenhuis, vooral als je de afgelopen dagen nauwelijks mensen bent tegen gekomen.
Er is vlakbij bij de poort wel een kantoortje waar je door vrijwilligers wegwijs wordt gemaakt over de mogelijke overnachtingsplaatsen en de volgende etappes. Helaas niet over de Camino del Norte, die ik wil gaan volgen.

De meeste mensen volgen de Camimo Frances. Een vd redenen dat ik de andere route volg, nog een reden is dat ik opzie tegen t hoge klimmen, m'n klimspieren laten t eigenlijk een beetje afweten de laatste dagen.
De hotels, gites en logementen zitten overvol. De gite waar ik slaap wordt t ontbijt om 6:30 geserveerd, je moet dan al met je rugzak beneden zijn en om 7:00 moet je de straat op, dat wordt dus een beetje dooreten.
De producten en prijzen in de winkeltjes zijn afgestemd op de toeristen, je hoeft je om een tekort aan prullaria dus geen zorgen te maken, wel of je de juiste spullen kunt vinden. Maar dat is natuurlijk overal zo waar de middenstand uitsluitend gericht is op toerisme.
Wanneer je de mensen en de drukte weg denkt, is dit eigenlijk best een leuke plaats. Een paar mooie poorten, leuke straatjes, bruggetjes en gebouwen.

Morgen vroeg op voor t ontbijt en dan op pad voor t 3e en kortste stuk naar Irun aan de kust (3 of 4 dagen). Daar steek ik de grens over en begint t laatste stuk.
Uiteraard zal ik jullie daarvan op de hoogte houden.

Met vriendelijke groet,
Pelgrim Rob.