Dag: 25 tm 28

Reacties op reacties:

@Irene: Ja, ik heb, nadat ik de thee ophad, inderdaad op de onderkant vd bierpul gekeken, en was het idd Deftsblauw, maar wat dat zegt weet ik niet precies, tegenwoordig wordt er ook nog echt Delftsblauw geproduceerd.

Dag:25 (16-8) Logies: Rommelkamer Clenrie

Een rustige nacht met helder weer en een mooie sterrenhemel. De hele nacht geen last van auto's gehad maar wel van het ruizen vd naastgelegen beek, hiervoor steeds oordoppen in gehad. Op tijd wakker, maar niet erg vroeg weg (9:00), het wou niet zo opschieten. De 16km naar St.John's Town of Dalry (JTD) lekker vlot doorgelopen. Bij het plaatselijke tankstation winkel boodschappen en water voor een paar dagen ingeslagen, want de volgende winkel/bewoning is 2 dagen verder. Aan iemand vd Schotse boswachterij gevraagd of hij wist of er drinkwatermogelijkheden waren. Hij dacht van niet, maar volgens hem kon je gewoon uit snelstromende beekjes drinken. Hij deed dat ook altijd en had nergens last van. De koeien en schapen waren geen probleem, die had je niet of nauwelijks onderweg. Waarschijnlijk werkt dit voor hem goed, maar ik weet niet of dat ook goed werkt voor iemand die hier niet vandaan komt. Voor de zekerheid toch maar voldoende water meegenomen. Vanaf het dorp een klein ruig begroeid heuveltje over en daarna verder over landweggetjes omhoog naar de volgende kam op 300m hoogte. Onderweg werd ik ingehaald door een busje, bij het hek van een vd laatste huizen/boerderij stond de vrouw vh busje en vroeg of ik zin had in een kop thee of koffie, ik zag er wel uit of ik dat kon gebruiken. Ja, heel graag. Zij en haar man, Kim en Basil, hadden dit huis en flink stuk grond gekocht en waren de boel aan het opknappen, voorlopig woonden ze in een tot camper omgebouwde stadsbusje. Omdat het voor mij bijna het einde vd dag was, vroeg ik of ze ergens binnen misschien nog een slaapplek over hadden, zodat ik morgen met een droge tent op pad kon gaan. Nou eigenlijk niet, alles was nogal in slechte staat, en de enige kamer die een beetje goed was had een betonnen vloer en stond vol rommel en gereedschap. Ik gaf aan dat het beton voor mij niet zo een probleem was omdat ik een luchtbed had. Ik mocht wel even kijken en kreeg een rondleiding door het huis. Er had al een jaar of 5-10 niemand in gewoond en de estate(landgoed)-eigenaar had een slordig onderhoud uitgevoerd. Alleen iets laten repareren als het echt heel erg nodig was. De rommelkamer was idd de enige bruikbare kamer, maar voor mij geen probleem om in te slapen en als ik er geen probleem mee had, hadden zij er ook geen problemen mee. Mijn slaapmat opgeblazen en eten gemaakt. Zij gingen ondertussen verder met hun eigen klusjes. Terwijl mijn eten kookte ook wat hand,- en spandiensten verleend met helpen versjouwen van zonnepaneelframes en grote stenen op z'n Stonehenge's. Stenen te groot en te zwaar om te tillen kantel je op een lange plank, De plank werkt als een soort slee en trek je tot waar je de steen wilt hebben en kantel je dan weer vd plank af. Ze hebben daar een ontspannen werksfeer, klassieke muziek erbij, af en toe een opmerking over en weer.

Toen mijn eten klaar was en hun eten ook, gezamenlijk in de bus gegeten, daarna nog wat geholpen en later samen bij het kampvuur gezeten, terwijl Basil wat gitaar speelde en zong. Een kampeeravond uit een boekje. Het huis is alleen aangesloten op een telefoonkabel en verder niets. Electra gingen ze zelf opwekken met zonnepanelen, een windmolentje en een watermolen. Als toilet hadden ze een composttoilet, plassen moest ik maar ergens in de tuin doen. Het drinkwater moest uit een soort well-put reservoir komen, maar was nu nog niet bruikbaar, omdat de deksel gebroken was geweest en allerlei dieren zich in het reservoir gehuisvest hadden. Alles bij elkaar een project van jaren. Gelukkig zijn ze allebei erg handig en praktisch ingesteld. Voor ze aan deze klus begonnen hadden ze een hoveniersbedrijf. Afgesproken om morgen gezamenlijk te ontbijten, Zij staan ook altijd vroeg op om zoveel mogelijk van het daglicht gebruik te maken.

--------

Invited for tea,

Stay as the first sleeping guest,

A great privilege.

Haiku: 359

----------

Dag:26 (17-8) Bivak: rand Boerenpad Garchew (Clee-valley)

Op tijd op en wakker, moest nog even wachten tot Kim en Basil ook wakker waren. Toast en gezelschap bij het ontbijt, afscheid en knuffels bij het weggaan en de beste wensen bij de diverse projecten die voor hen en mij op het programma staan.

Met de diverse strubbelingen op de hoogtepassages het omlopen via de wegen loop ik ondertussen zo een 10-12 km achter op mijn schema, klinkt niet dramatisch, maar is wel dusdanig dat het eind wellicht niet in Portpatrick maar een plaats eerder, Stranraer, zou kunnen worden. Met nog 3 loopdagen(incl. vandaag) moet ik per dag een dikke 3km meer lopen of stukken afsteken indien mogelijk.

De route vandaag gaf niet veel moeite. Mijn logies vannacht was al vrijwel op de hoogste plek vd route en daalt af naar Clatteringshaws Loch. Vlak voor het Loch kwam ik een S.U.W-wandelaarster tegen, zij was 3 dagen eerder in Portpatrick begonnen en ik was de eerste wandelaar die ze tegen kwam. Over en weer wat uitleg gegeven over het te verwachten parcours. De route loopt hoofdzakelijk over bosbouwwegen tot Loch Dee en verder naar Loch Trool. Geen extreme stijgingen of moeilijke paden, heerlijk wandelen. Loch Trool is een plaats van historisch belang, Robert Bruce koning van Schotland lokte hier op 31 maart 1307 een leger vd Engelse koning Edward-1 in een hinderlaag, wat later een keerpunt in de strijd bleek. Met als resultaat dat de Schotten een eigen koninkrijk kregen. Er loopt hier ook een fietsroute soms over de S.U.W. soms evenwijdig eraan, een paar keer v route afgeweken over de fietsroute om een drassig stuk te omzeilen. In de Clee-valley op een boerenpad het bivak opgeslagen, Dit keer net te laat om de regen voor te zijn.

Achter op loopschema:7,5km

Dag:27 (18-8) Bivak: hoek vh weiland boven Cruise

Vannacht wat bezoek van schapen gehad, meestal zijn schapen niet zo nieuwsgierig dat ze in de buurt van mijn tent komen. Misschien omdat ik de tent achter een heuveltje had opgezet in de luwte wat zij ook wel prettig vinden. Verder weinig last van ze behalve hun nachtelijke oefeningen als een achtergrondkoor.

Vandaag was een mooie tocht, een zondagswandeling, niet al te moeilijk, een paar paden wat drassig, langs een groot windmolenveld. Wat me hierbij opviel was dat iedere windmolen een ander geluid maakt. Sommige klinken alsof er voortdurend geremd wordt, sommige kloppen, bonken, knersen of piepen. En er wordt gewaarschuwd dat je zelfs in de zomer erop verdacht moet zijn dat er ijs vd wieken kan vallen. Via een landweggetje, bosbouwpaden en bospaadjes omhoog over een hoogtepassage van een 320m. Voor de verandering eens geen storm op deze hoogte, maar alleen een stevige wind. Daarna afdalen via pad over een soort brandgang in het bos. Bij de Laggagairn standing stones lunch gehouden. Volgens het info-bord staan deze stenen hier al een 4000jaar om een route door het hoogveen te markeren, er zijn er nog 2 over vd 13 die hier volgens de overlevering ooit hebben gestaan. Een paar honderd meter is er een schuilhut. Voor mij nog te vroeg, Ik wil nog wat afstand afleggen en wil boodschappen doen in New Luce. Buiten het bosgebied kom ik een 2e wandelaarster op de S.U.W. tegen met hond, beide met bepakking. Voor haar ben ik de eerste wandelaar die ze sinds Portpatrick tegenkomt, zij gaat wel in de schuilhut overnachten en wordt over een paar dagen opgehaald door haar man. Voor New Luce moet ik van de route afbuigen, maar ik hoor van deze dame dat de winkel hier op zondag gesloten is. Hiervoor hoef ik dus niet om te lopen. Vanaf het bosgebied kronkelt de route een paar km door een weide/hoogveen gebied heen, tot je op een boerenpad komt. In een weiland aan de andere kant van New Luce mijn bivak opgezet en een feestmaal gemaakt van mijn laatste noodrantsoen, rijst, zeewier en wortels.

Achter op loopschema:4,5km

Dag:28 (19-8) aankomst in Portpatrick (PP)

Vannacht een koude nacht gehad. De rits van de binnentent geeft al een poosje problemen. Na het sluiten gaat de rits weer open achter de schuiver. De afgelopen week kreeg ik het meestal wel voor elkaar door op een bepaalde manier aan de rits te trekken dat die na 2,3 of 4 keer proberen dicht bleef. Vannacht lukte dit niet wat ik ook probeerde. Als alternatief de voorflap van mijn grondzeil omhoog langs de ingang getrokken en op de binnentent vastgeklemd, niet ideaal maar beter dan geen sluiting. De koude nacht heeft als voordeel dat de midgets zich ook rustig houden. Ondanks de koude nacht weinig last van condens op en in de tent. Het ontbijt was wat karig, thee, 2 sneetjes brood met kaas en een bagel. Door de koude nacht vroeg wakker en op pad. Het weer begon vandaag wat wisselvallig, droog, een beetje regen, veel regen en weer een poosje droog. Regelmatig de regenkleding aan en weer uit. In het plaatsje Castle Kennedy bij een benzinepomp-winkel mijn ontbijt aangevuld met typische Engelse/Schotse voorverpakte sandwiches. iig beter dan niets. In Stranraer bij een kleine supermarkt wat meer substantieels kunnen kopen. Vanaf hier begon het ook serieus te regenen en te waaien. v.a. Stranraer loopt de route via een hoogtepassage over 150m en een pad over de kliffen naar PP. Ongetwijfeld een mooie tocht maar met deze regen had ik hier geen zin in, daarom een lagere route over een binnenweg uitgezocht. Ergens halverwege achter een struikje, naast de poort van High Craigenlee en onder mijn paraplu mijn lunch gegeten en in de stromende regen door en PP binnen gelopen. Op de kade een foto vd vuurtoren genomen en door een honden-uitlaatster zelf op de foto gezet. De bus terug naar Stranaer zou over een 10-15 minuten vertrekken.

Achter op loopschema:0km.

---------

Portpatrick toont zich,

Vandaag op z'n mooist,

Wat een binnenkomst.

Haiku: 366

----------

Bus naar Stranraer.

Ik had mezelf in PP een stevige warme Fish[e-38]Chips beloofd. Jammer genoeg was er met dit weer bijna niets open. De enige tearoom die open was had geen F[e-38]C maar kon wel gebakken Garnalen[e-38]Chips maken. Helaas kwam toen de bus ook voorbij rijden en moest ik de G7C afbestellen. Deze bus mocht ik niet missen, omdat ik morgen 06:10 de eerste bus vanuit Stranaer naar Dumfries moest hebben voor de terugweg naar Hull en de ferry. Onderweg in de bus wat met de chauffeur staan kletsen tot er meer mensen instapten. Volgens de chauffeur had ik er idd goed aan gedaan om de route over de klippen niet te nemen met dit weer, weinig zicht en glibberige paden. Op de vraag voor een B[e-38]B of hotel, wist hij een hotel vlak bij de bushalte die ik morgen moest hebben. Gelukkig hadden ze daar een kamer vrij.

Hotel: North West Castle (Stranraer)

In het hotel mijn regenkleding in een droogkamer gehangen, jammer genoeg hadden ze geen was-service, Even het plaatsje in om schone kleren voor de terugreis te kopen, wat boodschappen te doen en eindelijk die F[e-38]C te eten. Voor souvenirs en ansichtkaarten was ik te laat. Alle winkels die zo iets verkochten waren dicht, in PP had ik er geen tijd voor om hier naar te kijken en daar was alles ook dicht op een regendag als dit. In het hotel mijn spullen uit de droogkamer gehaald, gedoucht, nog wat gegeten. Alles wat ik niet meer nodig had in de prullenbak, alles ingepakt en geslapen op een echt bed, De 2e keer in een bed sinds ik in Hull vd boot kwam. Wat een luxe, erg zacht, erg warm en erg onrustig geslapen.

Dag:29 (20-8) Stranaer -Hull (afvaart: Pride of Rotterdam)

Vanmorgen vroeg op 05:30. Een eigen ontbijt in de kamer, het hotel heeft pas ontbijt va 07:30. De bus gaat via een sightseeing-route naar Dumfries. mooie uitzichten op de Ierse zee. In Dumfries had ik een overstaptijd van ruim een uur. Even de stad in om te kijken voor wat Schotse souvenirs, helaas waren de meeste winkels nog dicht, ook die ene winkel die volgens een local wellicht souvenirs zou kunnen hebben. Voor de rest van de reis naar Hull niet genoeg tijd om ergens van de stations af te gaan.

Stranraer(06:10)->Dumfries->Carlisle->Preston->Manchester->Leeds->Hull(15:25)

In Hull moest ik een kleine 2 uur wachten op de bus naar de ferry, tijd om even Hull te verkennen. Voor het station stond een dame met een stalletje om de bezienswaardigheden van Hull aan te prijzen. Op de vraag waar ik ansichtkaarten of souvenirs zou kunnen kopen, wist ze 1 museum die wellicht wat zou hebben, maar waarschijnlijk al dicht was. Daar aangekomen ging het museum net dicht. Ik mocht nog wel even in de museumwinkel kijken, maar kon al niets meer kopen omdat de kassa al dicht was. Buiten het museum gingen een hoop andere winkels ook al dicht. Ik kon nog wel wat voedsel inslaan voor onderweg. Kortom voor winkelen in Engeland moet je op tijd zijn. Met een bus voor lagere school-kinderen naar de ferry, inchecken op de Pride of Rotterdam. Afvaart met een mooie zonsondergang en het eten in het restaurant afgesloten met het eerste biertje in bijna een maand. Terwijl ik geniet van deze versnapering wordt er door de bediening steeds gevraagd of alles in orde is, Yes, everything is ok, Please leave the glass. Op weg naar m'n hut vraag ik me af of die boot nu zo wiebelt of dat het biertje naar mijn hoofd is gestegen. Op de boot tussen alle parfums, sigaretten en drank ook een paar cadeautjes kunnen vinden.

-------

Het lekkerste na,

Een vier weken loopje is,

Dat ene glas Bier.

Haiku: 375

-------

Dag:30(21-8) aankomst Rotterdam-treinreis Amersfoort, lopend naar huis.

Vannacht erg slecht geslapen, erg warm en benauwd. Ik kreeg steeds meer hoofdpijn naar het eind vd nacht toe. Bij het s'morgens een luchtje scheppen wel een mooie zonsopgang met in de verte Holland. en dan welkom in Nederland. De bus naar Rotterdam, de trein naar Amersfoort. Om het niet af te leren vanaf het station gelopen naar huis, het wachten op de bus duurde langer dan het lopen. En thuis een warm welkom met lekkere broodjes, verhalen over en weer en bijkomen van de reis.

-------

Na vier week Engels,

Begroet Holland me met een,

Kruidvat-reclame.

Haiku: 376

--------

En verder:

Hoe gaat het verder. Dit deel vd E2 is klaar. Er ligt nog 1 deel va Middelton in Teesdale, oa over het zuidelijk deel vd Pennine Way heen door naar Dover te wachten op een volgend jaar. Ook is er nog een deel vd E2 in ontwikkeling in Ierland. Of dat ooit afkomt is twijfelachtig. Aan de andere kant bestaat de E2 in Engeland ook niet echt. Wat ik nu gelopen heb is een aaneenschakeling van lokale lange afstandspaden. Vanaf Harwich tot Portpatrick geen bordje vd E2 gezien, sommige mensen waren zo beleefd om te zeggen "oh ja de E2 wel eens van gehoord, wordt niet zo veel gelopen he". Ik heb een jaar de tijd om me voor te bereiden voor volgend jaar. De E1 van Sicilië naar de Noordkaap in Noorwegen schijnt ook een leuke tocht te zijn, hmmm ruim 8000km, en in Noorwegen hebben ze ook gezellige muggenzwermen.

Heb je andere suggesties voor mooie tochten dan hoor ik dat graag van je.

Dank voor het meelezen en tot een volgende keer.

Race Across Scotland

De race is gewonnen door James Caspian in 52H37Min11Sec, de volgende kwam ruim 5 uur later binnen en de daaropvolgende weer een 5 uur later. Er zijn 63 deelnemers op tijd binnengekomen (<100uur) dus 87 deelnemers zijn uitgevallen of buiten de tijd binnengekomen. Onder de binnenkomers zijn 2 Nederlandse deelnemers, nr9 en nr29. Proficiat. Als er AV Triatlon Bootcampers of Traillopers zijn die zich uitgedaagd voelen om hieraan deel te nemen, dan hoor ik het graag, iig heel veel sterkte.

https://itra.run/Races/RaceCourse/Race.Across.Scotland.215.mile.Race.Across.Scotland/2024/82118