Dag: 22 tm:24

Dag:22 (13-8) Slecht weerbivak: Benuff Burn

Vandaag begon zoals een dinsdag zou moeten beginnen, het weer droog, de tent droog, op tijd en droog op pad, wat kun je nog meer wensen. Na de natte overtocht over de kam gisteren, vandaag wat extra voorzorgsmaatregelen genomen. Naast het dagelijks invetten had ik een soort overschoenen, van een plastic fles, gemaakt om de voorkant van de schoenen die niet door de gaiters bedekt worden af te dekken. Onder normale omstandigheden werkt dit behoorlijk goed. Vandaag zou ik globaal 2 hoogtepassages hebben, de eerste va het bivak op 220m over de Beld Knowe met het nog iets hogere heidegebied erachter op 560m. Dan afdalen naar 250m bij het stuwmeer Daer reservoir, vervolgens over de Lowther Hill op 710m en weer afdalen naar het dorpje Warlockhead op 460m. De omstandigheden op deze de 13e, (geen vrijdag), Schotland, de hoogtes en het weer houden geen rekening met dit soort planningen. Mijn eerdere ervaringen dat hier in Schotland de wind en de regen toenemen naarmate je hoger komt werd vandaag dubbel-en-dwars bevestigd. Het begint droog, bij het stijgen gaat het waaien en regenen, bij het verder stijgen gaat het stormen en stortregenen. Het hoogveen wordt natter en natter, waar normaal paadjes te ontdekken zijn worden het nu meertjes en beekjes. De schoenen moet je voortdurend uit de modder trekken en ondanks het invetten en andere maatregelen loopt het water je schoenen binnen. Door de storm moest ik voortdurend steunen op de paraplu en stok. Er is geen gelegenheid ergens te schuilen om wat te eten oid, bij stilstaan koel je nog meer af, dus je moet doorgaan. Een vd voordelen vd Southern Upland Way is dat die behoorlijk goed gemarkeerd is, zodat je er geen kaart of GPS-toestel bij hoeft te pakken. Ik besefte wel dat ik extreem voorzichtig moest zijn, in deze omstandigheden vallen of iets breken zou zomaar fataal kunnen zijn wanneer je geen mobiel netwerkbereik hebt om hulpdiensten in te schakelen. Gelukkig heb ik het stuwmeer zonder kleerscheuren bereikt, alleen onderweg is een van mijn beenflappen losgewaaid en ligt nu ergens op het hoogveen. De 12,5km naar het stuwmeer hebben me bijna 5 uur gekost, De omstandigheden bij het stuwmeer waren gelukkig veel beter, wel regen, maar geen storm meer. Maar ook nu kon ik niet gaan zitten. Ondanks de regenkleding was ik drijfnat. Om niet af te koelen moet je in beweging blijven. Even de rugzak afgezet en wat brood gepakt voor uit het vuistje en langzaam weer door, De volgende 6 km gaan van een bosbouwweg over in een soort verhoogd bospad langs een beek met bijna geen bivakmogelijkheden. Aan het einde vh bospad ga je een drassig weilandengebied in. Toen maar een km oid teruggelopen om mijn bivak op de minst slechte plek op te zetten, Dank zij de luwte vh bos is hier bijna geen wind meer, Tent opzetten, alles naar binnen, en binnen langzaam orde in de chaos brengen, eten, warm worden, eten, schoenen leeg gieten, kleren uitwringen, drogen, droge kleren aan, en eten klaarmaken. Het was een heftige dag. De hele dag niemand tegengekomen. De volgende hoogtepassage en het dorp Warlockhead kon ik vandaag wel vergeten. En mijn respect/angst voor de hoogtes hier heeft ook wel een hoogtepunt bereikt.

Dag:23 (14-8) Camping tankstation/ex-tuincentrum Sanquhar

Vandaag een heel andere dag dan gisteren, het is droog, de zon schijnt, geen wind, althans niet op de bivakplek. Heb gisteravond, toen het weer begon te regenen, de boel nog eens zitten te overdenken en de mogelijkheden bekeken. De hoogtepasssage over Lowther Hill spreekt me momenteel helemaal niet aan, en ik heb besloten over de weg naar Sanquhar, (het volgende dorp voor boodschappen) te gaan. De afstand is ongeveer gelijk, maar ipv over de 700m heen te moeten over een, nog nat van gisteren, terrein, daalt deze alternatieve route grotendeels, Weliswaar over de weg, maar er kan dan wat wel tempo gemaakt worden. Door gisteren loop ik een 10km achter op de planning. De zon schijnt en ik kan aan een paar boompjes nog wat spullen te drogen hangen. De midges vinden het ook beter weer en houden me graag gezelschap, zodat ik het drogen maar uitstel tot later vandaag.

-----------

Lastig ontbijten,

Met zoveel vrienden die mij,

Willen mee-eten.

Haiku: 357 (zie foto)

------------

Over de weg schiet het idd aardig op. De A702 zou in Nederland een mooie toeristische route zijn met een hoog uitzichtgehalte kronkelend door de heuvels. Gelukkig is het niet zo druk op deze weg, Voorbij Durisdeermill kun je een doorsteek over een binnenweg maken naar de A76. Op deze binnenweg bij een hek lunch gehouden en de meeste spullen tent, kleding en regenkleding in een mild windje en zonnetje te drogen gehangen. Tijdens de lunch kwam er een paardrijdster voorbij, maar mijn hele uitstalling maakte het paard Autum erg achterdochtig en kopschuw, gezamenlijk hebben we het paard met goede woorden en zachte aandrang voorbij de obstructie gekregen. Op haar terugweg, Ik had net alles ingepakt, vertelde ze dat Autum een slechte ervaring met een fietser gehad had en nu bang was dat overal fietsen onder of achter zaten. De A76 is een stuk drukker met ook veel vrachtverkeer, steeds uiterst rechts gelopen en bij het vrachtverkeer een stapje in de berm gedaan. In Sanquhar boodschappen gedaan, met moeite water gekregen van de winkelbediening en weer op pad. Aan het begin vh dorp is een soort caravanpark, gezien de tijd daar maar naar toe en kijken voor een plekje ipv nog een stuk te lopen en een bivakplaats te zoeken. Op straat begon het steeds drukker te worden, Rijen mensen langs de weg, politieafzettingen. Bij navraag blijkt er hier een soort meerdaagse tocht te zijn voor ruiters, overdag wordt er een parcours in de omgeving gereden en in de avond is er een soort intocht van honderden ruiters met muziek, gejuich en gezang. Met op zaterdag een grote finale, heel goed begreep ik het niet, want aan het dialect hier moet ik nog wat wennen. Bij het caravanpark, ik dacht bij een manege werd ik naar achter verwezen en ik moest me maar niet druk maken. De eigenaar was er even niet, en ze zouden het later wel melden. Veel stelde het eigenlijk ook niet voor. Een 20-30 caravans waarvan maar een paar bewoond, verder een hoop huisraadafval en bergen brandhout. De enige voorziening was 1 toilet en een buitenkraan. Later kwam degene met wie ik gesproken had naar me toe, die had de eigenaar gesproken en het was goed zo, ik hoefde me niet te registreren of te betalen.

Het geheel bleek geen manege, maar een tankstation/oud-tuincentrum, dat caravans stalde en opknapte. Bij hoogtijdagen met het ruiterfestival hadden ze ook wat caravan-gasten.

-------

Als er een cursus,

Paraplu-gebruik,

komt, is dit lesstof.

Haiku: 358 (zie foto)

--------

Dag:24 (15-8) Bivak: schuur Castle Fairnwater

Vannacht ontstond er een enorme storm,- en onweersbui, die tot in de ochtend duurde. Zo een bui werkt stimulerend op de blaas, om niet door de regen te hoeven, maar een leeg potje gebruikt om de blaas te legen, het potje daarna buiten de tent omgekeerd, regen genoeg om eea te verdunnen. Zo veel mogelijk spullen in de rugzak gestouwd, en even in een lege (sloop?)caravan geplaatst. De binnentent afgebroken, en daarna pas de buitentent. In de caravan eea wat beter ingepakt. Bij het vertrek werd ik door een aantal vd caravanbewoners, vanachter de caravanraampjes, uitgezwaaid: "wat een storm vannacht he, goed geslapen".

Omdat het gisteren een zonnige dag was, was het me gelukt om alles, inclusief de schoenen, weer redelijk droog te krijgen. De tocht vandaag gaat over een paar topjes heen van 560-570m. De storm van vannacht was hier in het dorp Sanquhar grotendeels gaan liggen. Het bleef echter flink doorregenen. Gezien mijn eerdere ervaringen met regen en wind op wat hogere delen vd route heb ik besloten ook vandaag maar over de weg te gaan ipv het traject vd S.U.W. Hiervoor een alternatieve route uitgestippeld die via Moniaive naar St.John's Town of Dalry loopt, de volgende plaats met een winkel op de S.U.W. En dan in Moniaive proberen onderdak te krijgen bij een B[e-38]B oid. Een nadeel vd alternatieve route is dat ik nu 6km over dezelfde weg terug moest lopen als waarop ik gisteren hierheen gekomen ben. Ik kwam er onderweg wel achter dat er een wandel/fietspad evenwijdig aan de weg liep, zodat ik niet zoveel last had van het verkeer. Na die 6km loop je verder over wat landweggetjes van het schotse 'platte' land. Wel het grootste deel vd dag regen en weinig gelegenheid om te zitten. Al een poosje had ik lopen kijken of er niet een of ander schuurtje oid was om ff te schuilen en te eten. Toen ik langs een cottage liep en daar een paar honden aansloegen en een man de honden tot kalmte riep, ben ik teruggelopen, de man kwam naar de deur en ik vroeg of ik ff in zijn schuurtje mocht zitten om droog te lunchen. Helaas het schuurtje stond vol spullen, maar ik mocht wel in de keuken eten. Aangegeven dat ik erg nat en vies was, maar dat was geen probleem. De rugzak, schoenen en regenkleding in het halletje geparkeerd, brood uit de rugzak en in de keuken gegeten. Waarbij ik thee kreeg in een grote Delftsblauwe bierpul. Ik vroeg of hij Delftsblauw mooi vond, nou hij niet zo maar zijn vrouw wel, waarna ik een rondleiding kreeg langs een haard met een D.B.tegelwand en een paar kasten met D.B.borden en nog zowat. Jammer om weer te moeten opstappen. De regen was ondertussen gestopt. Na nog wat uitleg over en weer over Holy (Hulst), Snapdragon (Leeuwenbek) en Siskin (Sijsje) weer verder op de schotse wegen.

Onderweg geprobeerd een kamer in Moniaive te krijgen, ik kreeg nergens iemand aan de lijn. Op Booking.com bleek er niets beschikbaar te zijn. In de pub Craigdarroch Hotel voor een kamer gevraagd. Helaas alles zat vol, Er was een soort congres van vogelaars die gingen onderzoeken of een windmolenpark in de buurt veel schade veroorzaakte. Goed voor de vogels, jammer voor mij. De kok die even de zaak waarnam heeft nog geprobeerd in de buurt wat te vinden, en wou me ook nog wel ff een km of 10 terugbrengen naar een camping daar. Ik heb hem vriendelijk bedankt, maar had geen zin om morgen nog eens diezelfde 10km te lopen. Ik heb wat water getapt en ben nog maar een stuk doorgelopen, tot bij een alleenstaande schuur langs de weg met een vlak grasveld ervoor. Deze keer op tijd gestopt om de tent op te zetten voor het ging regenen. In de schuur bleek een soort kegelbaan te zitten. Morgen nog een 16km naar St.John's Town of Dalry.

----------

Ask for a shelter,

get it, with tea served in,

a Jug of Delft blue.

Haiku: 380

-----------