Dag: 1 tm 7

Opm: op de volgorde vd foto's heb ik geen invloed, voor mijn gevoel worden foto's op willekeurige plekken ingevoegd.

Dag:1 (23-7)bivak Esdoorn-heuvel bij Osgodby

Op de boot een rustige nacht gehad, een wat minder luxe hut als bij de Stena-line verleden jaar. Geen tv in de hut, zodat ik gelijk met ontwennen kon beginnen. Met de bus naar Hull, daar met de trein naar Filey. Eerst nog een pakketje Poste restante proberen te versturen voor halverwege de tocht, dit werd niet toegestaan omdat er oa 2 Camping-Gaz blikjes bij inzaten. De eerste 14 dagen heb ik dus wat extra gewicht en gasvoorraad bij me.

De tocht van vandaag was zeer aangenaam. Vanaf Filey loop je een graspad bovenop de klippen met mooie uitzichten over zee, met zon en met veel wind vanaf zee. Wel met een paar flinke on-Nederlands stijgingen. Vandaag op tijd gestopt op 10,5km op de route.

Mijn bivak ligt in een bosgebied op een heuvel met esdoorns en ik heb nu een muzikaal avondconcert met een paar houtduiven en een zanglijster.

Dag:2 (24-7) bivak: Zeezicht.

Midden in de nacht bezoek gehad van een mopperend hert, ik hoorde hem luid blaffend en burlend met een ruime boog om de tent heen lopen. Op een afstandje liep hij weer stil verder.

Ondanks dit bezoek toch redelijk goed geslapen maar wel vroeg wakker, 05:00. Kon de slaap niet meer vatten, dus dan maar bezig gegaan te ontbijten en de boel in te pakken. Lekker vroeg op pad. In Scarborough wat boodschappen gedaan, gewoon in de supermarkt, de fair kon ik zo gauw niet vinden. De tocht ging vandaag weer over de klippen, een erg mooi pad, maar veel klimmen(633m) en dalen(622m), soms maar 10-20m (erg vaak) en een paar keer 90m ofzo.

Het weer was zeer fraai, gelukkig niet zo veel wind als gisteren, maar op het einde toen ik voor een bivakplek aan het kijken was begon het opeens te regen. Bij de ingang van een weiland was er een redelijk vlak stukje.

In de regen de tent opgezet, waarna de regen even stopte. Het is toch altijd weer verbazingwekkend, hoe nat alles wordt van een paar minuten regen.

Daarna begon het weer gewoon te miezeren. Voordeel van deze plek is het geweldige uitzicht en de branding op de achtergrond. Hopelijk is dat rustgevend tijdens het slapen.

Dag:3 (25-7) Bivak: parkplace Bank-Top-Lane(Runswick bay).

Een beetje onrustig geslapen, veel wind en veel branding. Redelijk op tijd op en weg. De routes worden steeds mooier en aantrekkelijker, zeker in vergelijking met verleden jaar. Maar er komt ook steeds meer klimmen en dalen bij kijken. Even 20, 30 of 40 m dalen om een beekje over te steken, en natuurlijk weer omhoog. In het plaatsje Robin's Hood Bay ga je vanaf zeeniveau zeer steil omhoog, ergens halverwege terwijl ik een beetje stond uit te puffen, werd ik aangesproken door een oudere heer of ik the coast path of de Cleveland way liep. Nee de E2 waar de Cleveland way een deel van is. Aan mijn uitspraak wordt ik altijd gelijk als Nederlander herkent en of ik Anton Piek kende? ja natuurlijk, zijn werk, niet hem zelf. Hij kende zijn werk ook, maar had ook een vriendin die de kleindochter was van Anton Piek. Een kleine wereld, iedereeen kent via via iedereen. Hij had liever Anton Piek gekend dan de kleindochter. Hierna kon ik de rest vd stijging weer aan. Door kusterosie is het kustpad soms gevaarlijk en één keer helemaal afgesloten

Naar het einde vd dag werden de stijgingen hoger, maar bleven de tussenliggende stukken wat vlakker.

In Whithy f[e-38]c gegeten en boodschappen gedaan. Wanneer je vd rustige kliffen afkomt dan is Whitby een aanslag op je zintuigen. Enorm druk, een beetje Zandvoort met de drukte van koningsdag. Dan ben je blij dat je weer de kliffen op kan. Omdat het laag tij was, kon ik dit deel over het strand naar Sandsend lopen. Hier water gekregen van een paar dames op een veranda.Volgens hen is Portpatrick een leuke plaats, maar zat ik toch echt aan de verkeerde kust. Engelse humor.

In Sandsend de klippen weer op tot Rumswick bay. Hier weer een enorme steile stijging en met een aantal uitpuf-momenten op het grasveld vd parkeerplaats mijn tent opgezet. Volgens een local, die hier zijn hond aan het uitlaten was, gebeurde dat wel meer. Op de parkeerplaats is een toilet-gebouwtje, maar niet meer in gebruik en helemaal dichtgetimmerd, een schande volgens de local.

De wind is weer behoorlijk aan het aantrekken. Vannacht geen last vh geluid vd branding bij het slapen gehad.

Dag4(26-7) Bivak: Radcliffe Banks wood.

S'morgens bij het afbreken vd tent mijn zonnecellen aan een bord opgehangen. Dit bord had ik gisteren oprecht niet gezien, waar ik eigenlijk wel blij mee was, anders had ik iets anders moeten zoeken.

Onderweg kwam ik een standbeeld over de kalium-mijnbouw tegen. Dat in dit gebied nog steeds actief is. Altijd goed voor wat overpeinzingen.

In Saltburn by Sea, boodschapen gedaan, in een kerkje dat tot theater is omgebouwd water gekregen. Daar werd een podium opgezet voor een tribute band vd PetShopboys. Ze waren erg verbaasd dat ik die niet kende, ze zijn blijkbaar ooit een Brits fenomeen geweest, ik hoop nu maar dat ik niemand beledig met mijn onkunde

Op een plek met uitzicht over het dal m'n bivak opgezet.

DAG5(27-7): Bivak meidoornbosje naast de River Tees

Vandaag de oversteek gemaakt van de Clevelandway naar de Teesdaleway. Daar is een link/route voor gemaakt, maar of deze wordt niet onderhouden en/of bijna nooit gebruikt. Ik liep vast in een onbegaanbaar deel en moest via een omweg weer een begaanbare route opzoeken. Op dit stukje omweg liep ik nog erger vast. Een afstand van een km kost dan al gauw een uur. Eenmaal vd link af op de Teesdaleway zelf ging het beter, een plat parcour betekent dat de pas er goed in kan.

Je komt de stad Middlesbrough binnen via een groenstrook van een paar km. Ik heb nog nooit zoveel vuilstort bijelkaar gezien, daar kunnen we nog wat van leren, soms complete inboedels en duizenden flesjes en blikjes, statiegeld is toch niet zo een slecht idee, plus wat opvoeding/bewustwording.

In Middlesbrouch, wat een drukke maar best een mooie stad is, boodschappen gedaan en via een industrieterrein de stad uit, de Tees over en langs de Tees gezocht naar een geschikte bivakplek.

Jammergenoeg begon het iets te vroeg te regenen. In een meidoornbosje een plekje gevonden, niet het meest ideaal, maar wel uit het zicht. Een nadeel is wel dat je er niet zo goed rechtop onder kan lopen.

Dag6(28-7) Bivak: Caravan and Motor Club

Veel langs de Tees gelopen op de Teesdaleway, dat zal de komende week ook zo blijven. Wanneer je langs de Tees kan blijven is dat prima, lommerrijk en vaak onverhard. Helaas is de markering slecht aangegeven en/of soms maar in één richting. Verder is het pad zo nu dan erg overgroeid, soms zo erg dat er geen doorkomen aan is. Ik ben een paar keer teruggegaan om via een omweg/afkorting weer bij de Tees te komen.

Op één punt stond een aanduiding dat je vanaf dat punt gedurende 3½mijl niet meer het pad zou kunnen verlaten. Een hondenuitlaatster vertelde me dat dat deel onbegaanbaar werd. Ik heb toen maar een alternstieve kortere route gekozen, die wat lussen vd Tees afsnijdt, maar dan wel over een gewone asfalt-weg, zonder schaduw en behoorlijk heet. Onderweg een paar keer water gevraagd. De laatste keer, vlak voor ik naar een bivakplek zou gaan zoeken, in een zeer luxe hotel/spa bij Croft-on-Tees. Geen probleem, ik kon het wel uit de koelwatertap halen. Daar ook nog even geïnformeerd naar de overnachtingsprijs, ik was er nu eenmaal toch. £400,-/nacht was iets boven mijn budget.

Een paar km verderop kwam ik bij een caravan[e-38]motorclub. £6,-/nacht scheelt nog al. Er dient wel bijgezegd te worden dat de enige faciliteit een toilet-unit was met één kraan. Tapwater moest uit een tuinslang aan de muur komen.

Hier staat het normaal vol met caravans, maar er was net een evenement afgelopen dus stonden er nu nog maar een stuk of 40 en nog één ander tent. De caravans hebben verder geen faciliteiten nodig, alles zit al aan boord. Oja er was wel een soort kroeg op het terrein, op bier wordt niet beknibbeld.

Dag7(29-7): Bivak: Gemaaide grasakker (nabij Highcliff-farm)

Erg klem gelopen door een dichtbegroeid pad, proberen een alternatief te vinden, maar ook hier liep ik vast in de begroeiing, uiteindelijk met veel moeite toch weer op de route gekomen en daar m'n bivak ingericht.