Een zware eerste week

Beste volgers,
De afgelopen week was zeer zwaar. Een goed begin is het halve werk. De 1e dag (dinsdag) had ik moeite om Genève uit te komen. De GPS werkte in de binnenstad niet optimaal en ik kon geen winkel vinden waar ze campinggas hadden. Bovendien was het al behoorlijk warm. Verder is het karretje icm met de franse paden niet ideaal. Máár dáárover later meer.
De dagen daarna werden steeds iets zwaarder. Vrijdag was er een steile klim over een asfaltpad naar een kapelletje. En dat werd beloond met een schitterend uitzicht. De afdaling, meestal aangenamer dan het klimmen, was een kleine ramp. Zeer nauwe bos/bergpaadjes met een hoop traptreden en scherpe bochten, waarmee ik met het karretje niet uit de voeten kon. Ik Moest het karretje voor me uit naar beneden laten zakken. Kortom een zware oefening. De volgende dag (zaterdag) liep het J.P. (Jacobs pad) van Yennne naar St Genix sur Guiers over bospaden steedas maar steigend over rotsblokken, steenslag en omgevallen stammetjes. Het karretje begon steeds vaker de grond te raken en toen ik op een vlak stukje hiernaar ging kijken, bleek een vd stangen verbogen te zijn. De bocht wat verholpen en opzij gedraaid en weer verder naar boven. Boven aangekomen op 850m (zonderenig uitzicht, daar stonden te veel bomen voor), bleek de stang ondertussen gescheurd op de plaats vd bocht. Met tyrestrips en een paar takken een spalk aangelegd zodat ik in iedere geval weer verder kon. Maar de kar begon steeds vaker te slepen over de grond. In een volgend dorp, toen ik uit de supermarkt kwam en ik de kar weer wou om doen bleek de voorste beugel ook gebroken te zijn. Gelukkig was er naast een camping. Op de camping veel bekijks maar ook aardige mensen die een stoel, thee en hulp boden. Het karretje heb ik opgegeven. Ik zou nit weten hoe dit pprobleem op te lossen, en de combi kar met dit soort padden geeft meer problemen dan voordelen. Dat was míjn illusie van een makkelijke tocht naar Santiago.
Vandaag, zondag bezig geweest de bagage te splitsen in wat mee moet en wat terug naar huis. Het voordeel van Nederlanders op een camping is dat er wel iemand zo aardig is, om de overtollige bagage mee naar Nederland te nemen. Gelukkig vindt je overal aardige mensen. Uiteindelijk ben ik om +/- 15:00 weer op stap gegaan. Na een uurtje begon het te regenen + ook te onweren. Om 18:00 ben ik gaan schuilen in een ruïne van een soort jachthuis. Daar gekookt en gegeten. Blijf hier ook maar slapen, dat scheelt morgen een natte tent opruimen. Nb: Over aardige mensen gesproken. Woensdag loop ik over een snikhete weg onder mijn paraplu, stpot er op eens een motorrijder naast me, die haalt uit zijn pak een cool flesje water, geeft dit en rijdt weer door. Uiteraard is er nog veel meer gebeurd. Maar een smartphone (hoe handig ook) leent zich niet zo goed voor lange verhalen. Ik begrijp nu de opmerking onder sommige berichtjes "geschreven op een smartphone". Groeten "pelgrim" Rob.