Vervolg: Mosterd na de maaltijd: Dag 8 en 9

23-8-2020

Bivak: La Contaimine/ oever Le Bonnant.

Vanmorgen vroeg wakker, al ruim voor 6:00. Régis was toen al bijna klaar met z'n spullen inpakken.

Hij heeft bewust een zeer lichte uitrusting omdat hij een zwakke rug heeft. Verder loopt hij erg langzaam zodat hij altijd erg vroeg op pad is. Voor 6:00 is hij al op pad. Vriendelijk afscheid genomen met nog een extra bedankje voor de soep. 

Ik zelf ben pas 2 uur later op pad. Ondanks dat we bij een meertje stonden was de tent perfect droog. Altijd weer prettig om een tocht met droge spullen te beginnen. De route gaat over een vrij korte afstand van 4 km ruim 600m omhoog over een skihelling. Sommige stukken zijn zo steil dat ik 2x een rustpauze in las. 1x langs de kant vd weg en 1x in een restaurantje, voor een kop thee en het opladen van mn telefoon. Ik ben de eerste klant vd dag en bij het verder gaan draai ik het bordje om met de mededeling open. 

Bij col de Voza ga ik voor vandaag over het hoogste punt heen. Ik ben blij toe, vandaag geen klim benen en het is al vroeg heet. Waarna de route even steil afdaalt als dat die eerst gestegen is. Er komen nog een paar flinke stijgingen en dalingen Waarna de route steeds verder afvlakt en tenslotte door het stroomdal van de rivier Le Bonnant loopt. Het is dan een heerlijke lommerrijke route geworden. Na de laatste stijging kom ik bij het oversteken van een weiland Xante tegen, het Nederlandse meisje waar ik een paar dagen eerder een stuk mee ben opgelopen. We lopen een stukje terug naar een schaduwplek en wisselen ervaringen uit. Zij heeft nog een deel vd "tour Tricolore" gedaan, bij een gletsjer overnacht en een hangbrug overgestoken. Ze vond dit een hele ervaring vooral omdat ze last van hoogtevrees heeft. Ze is nu op de terugweg naar Les Houches over de route die ik vandaag al gelopen heb, om morgen de trein naar Nederland te nemen. Ik geef haar de tip van het meertje daar omdat er geen camping meer is.

========

Herontmoetingen.

Xante, een godinnennaam.

Doet, met een glimlach.

Haiku:107

========

We gaan ieder een andere kant op. Ik moet het pad langs de rivier een keertje verlaten om boodschappen te doen in het plaatsje Les Contamines-Montjoie. Dit is een toeristisch plaatsje, veel mensen met en zonder mondkapjes, veel auto's en volle terrassen. Ik ben blij als ik weer langs de rivier verder kan lopen, rustig in de schaduw vd bomen. Het stroomdal wordt hier steeds breder. Er komt ruimte voor allerlei toeristische attracties: speeltuinen, zonnevelden zwempoelen, boogschieten enz. En veel mensen. Een paar km verder wordt het rustiger en vindt ik op een zijpad in een bosje een mooi plekje voor mn bivak. Een 50m vd rivier.

Later kwamen er een paar Franse jongedames ook hier bivakkeren. Bij de supermarkt had ik rijst gekocht om mijn voorraad aan te vullen, maar dit was teveel voor mijn voorraadpot. Gelukkig kon ik het overschot rijst aan deze dames kwijt. Deze locatie had toch wel een nadeel. Het ruizen vd rivier was zo luid en ging zo samenvallen met de ruis in mn oren dat ik maar oordoppen ingedaan heb om rustig, stiller te kunnen slapen.

.

24-8-2020

Bivak: helling Plan de la Lai

Ik heb vannacht 1 oordopje uit moeten doen, omdat ik anders op die zijde niet kon slapen met het dopje in. Ik moest echter nu wel op die kant blijven liggen met het oordoploze oor op het kussen. Mijn bivak lag op een 1200m. De route begon vrijwel gelijk te stijgen eerst naar Col de Bonhomme tot uiteindelijk bijna 2500m bij Col de Croix de Bonhomme. Dit is blijkbaar weer een populaire toeristisch tocht, erg druk met allerlei soorten "passanten" tm mountainbikers aan toe. Het laatste stuk naar de top moet er echt geklauterd worden over rotspartijen en rotsplaten. De mountainbikers lopen dan al een poosje met de fiets op hun nek. Vanaf de Col daalt de route iets tot bij de refuge Croix de Bonhomme. Hier is een helikopterplaats voor de bevoorrading. Een aantal wandelaars hadden hier een tentje opgezet achter muurtjes van gestapelde rotsblokken om wat luwte te hebben. Het was erg fris=koud hier met een stevige wind. Dichter bij de refuge lagen mensen te wachten tot de refuge open ging. Vanaf hier begint één vd mooiste stukken vd GR5. De Cretes des Gites. De route loopt hier over een graat van bergruggen en bergtoppen waarbij je aan beide zijden van het pad steile hellingen hebt. De route stijgt en daalt over een paar km tussen de 2400 en 2500m. Door de sterke koude wind heb ik niet alle toppen meegepakt maar ben er een paar onderlangs in de luwte gepasseerd. Hierna daalt de route naar Col de Sauce. Twee km hier voorbij mn bivak op 1970m gemaakt in een bocht vd weg (=grindweg). Helaas een erg koud en winderig plekje omdat de wind recht op deze kant vd bergkant stond.

Wel een mooi uitzicht op het dal en de weg die een 150m lager ligt. De boer hier brengt 2x dag zijn melk in een soort pick-up truck vd berg af naar de weg, waar het in een tankwagen gepompt wordt. Ik kon dit 2x aanschouwen omdat hij s'avonds laat en s'ochtends vroeg langs kwam stuiven en de hele weg te volgen was tm het overpompen bij de weg in de tankwagen. Deze kwam steeds precies op tijd aanrijden wanneer de pick-up truck bij de weg aan kwam. Goede timing.