Reizen naar de GR5 in 2020

Net als iedereen heb ook ik te maken met de gevolgen van de Corona-epidemie. Gelukkig geen besmetting maar wel de gevolgen in het doen en laten.

Wanneer we met zo iets te maken krijgen besef je pas goed hoeveel verworvenheden we allemaal hebben.

Een reisje hierheen, een uitstapje daarheen. Zelfs gewoon boodschappen doen is nu een expeditie geworden.

Verleden jaar ben ik met de Flixbus op en neer gegaan. Een hele zit met een aantal keren overstappen.

Dit jaar durfde ik het niet goed aan. 20 uur oid met een mondkapje op leek me geen pretje.

Dus nu voor de auto gekozen. Ook een zit maar gelukkig geen mondkapjes nodig. Voor het eerst op een tolweg gereden, saai maar het schiet wel op.

Daarna werd het aantrekkelijker. Een rit met haarspeldbochten door de bergen, weg alle saaiheid. Een poosje achter een huifkar gereden. In een bocht mochten de dieren even uitpuffen en toen kon de hele file passeren.

Vanwege de hitte om 12:00 s'nachts weggegaan en 12 uur later stond ik weer in La Cure. Frankrijk.

Auto geparkeerd bij een hotel. Rugzak om en naar de grenspost met Zwitserland gelopen daar het zwitserse deel van la Cure ingelopen en 10km verderop de eerste bivak iets voorbij Saint Cergue opgeslagen.

Onderweg bijna niemand gezien. Een grenswacht, een paar dames met een hond. En toch is het weer heerlijk om hier rond te lopen. Een rustige nacht onder een woudreus. Een paar druppels regen maar die werden tegengehouden door buurman woudreus.

Mijn dank daarvoor.

Saaie reis, heerlijke wandeling en een rustige nacht. Eigenlijk kan t niet mooier.

‐----------

s'Nachts wakker worden.

Het lamplicht is mijn huuske.

Met uilen muzak

Haiku 95

----------