6e tm 10 dag

Reacte op reacties:

@Eveline: weinig wilde dieren hier, een paar keer roofvogels, wat muggen, een ree met kalf, patrijzen (werden gevoederd) en konijnen. Wellicht dat in dit gebied de landbouwdruk te groot is.

@Matt: je hebt gelijk, slechte kleding en/of voorbereiding.

@Wilma, @Peter: geniet zeker wel, masr loop ook te mopperen wanneer iets niet klopt of ik zelf verkeerd loop.

Mopperen met een glimlach.

Dag6 :(26-7-23) Bivak: Roman Highway - Bivak: Grootmoeder Wilg 27,1km (2,5 km voor Upware bij de rivier Cam)

De tent was vanmorgen erg nat door de ochtenddauw, ben wat later weggegaan om hem te laten drogen. Gisteravond en vanmorgen kwamen er verschillende wandelaars, hardlopers en hondenuitlaters langs.

Een van hen vertelde dat er op deze plek meerdere keren mensen hadden gebivakeerd. Achteraf is dat eigenlijk wel logisch. De Roman Highway is erg lang. Op het pad zelf is er door de begroeiing geen ruimte om een tent neer te zetten. Op een gegeven moment zat er een gangetje in de windsingels waartussen het pad loopt, de eerste na een 10km oid. Je komt dan op een grasweg naast de akkers. Een prima plek voor een bivak en dat zullen er meer gedacht hebben.

De Roman Way eindigt op een asfaltweg, die Cambridge binnen loopt.

Erg jammer om op zo een weg verder te moeten. In Cambridge loop je op een gegeven moment wel weer langs een lommerrijk beekje tot je bijna in het centrum bent. Erg druk, veel verkeer en veel toeristen. Maar ook veel mooie oude gebouwen.

Het was vandaag erg warm, zeker in zo'n grote stad merk je dat. Hier op zoek naar postzegels en een F&C gegeten, boodschappen gedaan.

En Cambridge weer uit langs de Cam, eerst links later aan de rechterkant. Het pad was soms erg ruig begroeid. Een mooie plek gevonden onder een solitaire oude wilg: Bivak Grootmoeder Wilg. Net op tijd voor de regen begon.

S'nacht heeft het regelmatig geregend.

---------

O, Grootmoeder Wilg.

Is het over de Cam-stroom.

Waarover jij droomt.

Haiku: 279

-------

Dag7 (27-7-23) 27,7km

Bivak Grootmoeder Wilg - Bivak de 21 Coniferen (2,5 km voorbij little Downham)

Iets langer blijven liggen tot het ophield met regenen.

Tent met de wind wat laten drogen.

Was het pad gisteren overgroeid, vandaag was het nog iets hoger, soms schouderhoogte of meer. Tot er later meer begrazing kwam van vee en ganzen.

Tegen de middag het eerste deel vd route bereikt, 174km. Vlak bij Ely de Cam weer overgestoken en op de markt 1 prei gekocht. Ely is erg populair, een soort Muiden met veel bootjes jachten en de engelse kanaalboten. Hier ook veel historische bezienswaardigheden en winkels. Door naar Little Downham om te fourangeren, dan weer door tot iets voorbij een spoorwegovergang en in een bosje van 21 coniferen Bivak gemaakt.

Dag8 (28-7-23) 28,3km

Bivak: de 21 Coniferen - Camping Fourwinds te March

Vannacht regelmatig wakker door het treinverkeer, er gaan veel goederen over het spoor hier. S'morgens wakker gezongen door een combi van het spoor en een zangvogel. Die trok zich van het soorkawaai niets aan.

De tent was vanmorgen perfect droog, hierdoor kon ik redelijk vroeg op pad.

Eerst een deel lans akkers, toen een zeer ruig hoog begroeid pad, hier maar ff de regenbroek aangetrokken. Aan het einde van het pad kon de regenbroek weer uit. De route liep nu de rest vd ochtend, tot vlak voor het plaatsje Christchurch, over asfalt langs provinciale weg. Het langste stuk asfalt tot nu toe. Het lijkt wel of er in dit deel geen public footpath zijn. In CC thee gedronken. Vanaf hier was het weer een mooi onverhard Public Footpath. Vanaf Cambridge heeft de E2 maar een klein stukje een regionale route gevolgd: de Fen River Way. Daarna lijkt ieder verband met een regionale route verdwenen en moet ik voortdurend op de GPS lopen. Ik vraag me af of de E2 als route wel echt bestaat, er is geen enkele E2-markering te zien. Niemand weet iets van een E2. Regionale routes zijn altijd wel bekend.

In dit deel van Engeland heel erg veel graan, weinig anders. Dit levert ook heel veel stro op. Er staan enorme bouwwerken van strobalen.

Op de plek waar ik m'n lunch hield bij zo een bouwwerk, werd in een kwartiertje een vrachtwagen geladen met 3 lagen strobalen. Zo een baal stro weegt een 500-600kg. Dan heb je het al vlug over een 20.000kg. Met een hoogte van meer dan 5m kun je in Nederland eigenlijk niet de weg op, daar zijn de viaducten ingericht tot max. 4 meter.

Doorgelopen naar March, de route loopt uiteindelijk eindeloos lang over een dijk langs de Nene

In March boodschappen gedaan, ook nog gekeken of er ergens een soort hoes/gemachen te koop zijn. (@Matt: je hebt gelijk) Zodat wanneer je door nat gras of begroeiing loopt je schoenen en sokken niet drijfnat worden. Hier niet te krijgen of ze weten niet of zoiets bestaat. Hierdoor was het wat laat geworden. Gelukkig kwam ik net buiten March een kleine camping tegen. Hier voor de nacht een plaatsje genomen en gedoucht hmmmmm.

Het weer was vandaag lekker. Op een gegeven moment waren ook m'n schoenen zelfs droog geworden, zeker toen ik ze tijdens het lunchen te luchten had gezet.

Dag9 (29-7-23) 29,3km

Camping the Fourwinds - Bivak: stadspark Baker Perkins.

Voor vertrek met een medecampeerder Jim gesprokken over diverse tochten die we gelopen hebben en over gaiters (=schoenbedekkers) moeten te koop zijn in Peterborouch, mijn volgende grote plaats.

Na vertrek vd camping

bleek na 1,5-2km door oneven terrein en grasdijk zwoegen dat het pad op de GPS-route niet meer bestaat. Teruggelopen naar de weg en lang over asfalt-wegen gelopen tot ik de route weer kon oppakken.

Deze weg loopt zigzagend om het spoor heen.

In Whttlesey een kleine F&C gekocht, als dit klein is dan ben ik bang voor de grote porties, die moeten wel genoeg zijn voor een middelgroot gezin.

Na een kwartiertje moest ik hekaad terug omdat ik m'n trouwe kameraad, m'n paraplu vergeten was.

Ook hier gaat de route meer dan 10km langs een autoweg. Met een enorme wind tegen. De autoweg buigt op een gegeven moment af en de route loopt over een fietspad door tot in Petersborough. Hier gekeken voor gaiters, naar niets geschikt gevonden. Bij een tankstation water gevraagd en in een achterafhoekje van het Baker Perkinspark naast een fabriek een bivak gevonden.

Dag 10 (30-7-24) 28,3km

Bivak: stadspark March - Bivak: Dottrel hill plantation (voor Easton on Hill)

Tent was hier goed droog. S'morgensvroeg na een toiletgang kwamen er 2 bewakers over de grasstrook vd fabriek aanlopen. Ik mocht hier niet kamperen. Wanneer was ik gekomen. Gisteravond laat ik kon geen kampeerplek vinden en dit leek me rustig. Was het een probleem als ik binnen een uur weg zou zijn. Ja, is goed, jammer was net van plan om ff aan m'n blog te werken.

Ik stond eigenlijk in het stadspark en niet op het fabrieksterrein. De CCTV camera heeft de hele avond en nacht de andere kant opgestaan dan mijn plekje. Of de bewakers nu gealarmeerd zijn door de camera of een ronde deden weet ik niet. Maar daarna stond de camera wel mijn kant op gericht.

Om iets over 7:00, maar wel ontbeten en met een droge tent liep ik weer naar mijn route toe.

Bij het verlaten van P.B. loop je door stadsparken langs de Nene. Onderweg door een Bulgaar aangesproken. Die wil in Bulgarije een bergroute gaan doen en of dat mogelijk was? Zoveel dagen, km's en hoogtemeters. (kort samengevat). Of hij getraind was? nee, moet dat? Jazeker, zeker wanneer je de bergen in gaat moet je trainen. Ohh ok.

Iets later kwam een parkbeheerder, rennend naar me toe. Ik vreesde het ergste maar hij was alleen maar enthousiast dat ik een tour maakte, dat wilde hij ook wel. Toen hij hoorde dat ik uit Nederland kwam, begon hij Nederlands te spreken. Hij heeft lang in Nederland gewerkt en gewoond.

Vandaag was de route weer grotendeels over footpaths door de velden, met een uitzondering van een 8km langs een autoweg. In Stamford eten ingeslagen en water gevraagd bij een aardig meisje van een Italiaanse ijssalon.

Vandaag voor het eerst echte bosjes en bossen tegen gekomen. In het bos Dottrell hill plantation m'n bivak gemaakt net voor het begon te regenen. Gelukkig bleef het alleen licht motteren.

S'nacht heeft het wel flink geregend. Na het droog afbreken vd tent dan nu maar mijn blog bijgewerkt.

-------

Weer weggezonden.

Na een rustige nachtrust.

Bewakers bedankt. 

Haiku: 281

------

Ietswat afgelegen. 

Een kilometer lopen.

Naar de achterpoort

Haiku: 283

Over het achterommetje van Walcot Hall

--------