Overtocht naar Harwich + 1e 2 loopdagen

Foto-allert:

De foto's kan ik niet in een gewenste volgorde krijgen. Soms staan ze ook gekanteld, ondanks diverse pogingen om ze rechtop te krijgen..

Mijn excuus daarvoor

De E2 wandelroute

De GR5, waarmee ik verleden jaar in Hoek van Holland geëindigd ben, is een onderdeel vd E2. 

Ik loop (A) vanaf Harwich globaal langs de Noordzeekust richting Schotland en steek dan door naar St.Patrick aan de Ierse zee. Daarvandaan (B) terug naar Dover. Het A-deel vd route is zo'n 1400km. Ik hoop dit in een aantal jaren te voltooien.

Op de boot zag ik de pier van Hoek van Holland langskomen, het eindpunt van verleden jaar. Gelukkig dat ik dit deel niet hoef te lopen, zwemmen of suppen.

--------

Het laatste stukje,

Te betreden vaste land,

Is nu gepasseerd. 

Haiku: 269

--------

Nachtboot Hoek van Holland naar Harwich.

Een nachtje varen met een boot vd Stenaline, de Brittanica. Heerlijk geslapen en een heerlijk echt Brits menu genuttigd Fish&Chips, geserveerd op een vel papier bedrukt als een oude krant. Voor de vinegar heb ik vriendelijk bedankt. Ik gun me zelf even een wen-periode aan de engelse omstandigheden. De boot is al vroeg in Harwich. De uiteindelijke ontscheping vd voet,- en fietspassagiers is pas een paar uur later om 6:30 lokale tijd. Nog even langs de douane. Die was heel belangstellend en wou weten wat ik kwam doen en hoe ik dat ging doen. En of ik ooit nog van plan was terug te gaan. Aardig zo een belangstellende ambtenaar. Nou wou hij dit van iedereen weten. Wat heeft zo een man daaraan?

Dag 1: Harwich - Lawford 28,5km

Een uurtje nodig gehad om van de haven op het startpunt te komen, het oude high lighthouse. De E2 is hier niet als dusdanig gemarkeerd masr volgt de Essex Way. Een soort klompenpad achtig route door en over dijkjes, weilanden en akkers. Wat ik er tot nu toe van zie zijn de akkers diverser en met meer planten en vlinders dan bij ons. Een akker met suikerbieten die ook rood ziet van de papavers. Tenzij ze de papaver ook nodig hebben voor de opium.

Hele akkers zijn bloemrijker dan bij ons alleen de akkerranden. Elk plaatsje heeft wel een oud kerkje. In Wrabness even in eentje binnen geweest. Deze stond open omdat het de dag was om voor Vigel te bidden. Volgens de beheerder zijn de kerken de oudste gebouwen in de dorpjes. En als ze van de Engelse kerk zijn, meestal, nog in gebruik als kerk. Het heeft binnenin een byzondere sfeer, rustig, sereen.

De paden zijn niet altijd goed onderhouden, vaak moet je je door de bramen en brandnetels heen worstelen. Eén keer moest ik op handen en voeten omdat de begroeiing zo laag was dst ik er met m'n rugzak niet doorheen kwam.

In Manningtree boodschappen gedaan en water getapt. Voorbij Lawford m'n bivak opgeslagen op een gemaaide graanakker, tijdens het eten kwam er wat regen, maar dat kun je in Engeland altijd wel verwachten.

----------

On the countryside

Vult vliegtuiggeluid steeds weer

Vogelgezang aan.

Haiku:270

----------

Dag2 (22-7): Lawford- Wormingford Mere. 26,2km

Gisteravond en vannacht heeft het behoorlijk geregend, gelukkig was het tegen de ochtend droog zodat ik de tent redelijk droog heb kunnen opruimen. Vandaag heeft het af-en-aan gemotregend, meestal niet genoeg om de paraplu voor op te steken. Maar na 15:00 begon het behoorlijk door te regenen en te stormen, hierdoor heb ik op tijd m'n bivak gemaakt in een bosje tussen de aardappelskkers. De grond is hier een lekkere vette klei, waardoor m'n schoenen een stuk zwaarder werden.

De route was aanvankelijk goed te volgen tot na het plaatsje Stratford st. Mary. Hier raakte ik de GPS-route kwijt door een wijziging in de route vd the Essex Way en kon er ook niet meer in de buurt komen. De gewijzigde route liep op een gegeven moment dood op een verharde weg. Toen ik over de weg terug naar de GPS-route wou lopen moest ik over een brug, Boxtedbridge, die wegens onderhoud (bijna) geheel afgesloten was. Door een gaatje in het hek kon ik toch aan de overkant komen. Na een paar km asfaltweg en een public footpath kon ik in Nayland de GPS-route weer oppikken. In Nayland in een heel klein winkeltje met één stelling met wat groente, één stelling met wat brood, een koelkast en één tafeltje met wat 2ehands bieken wat brood en groente gekocht en doorgelopen. De Essex Way heeft hier plaats gemaakt voor het volgende lokale pad the Stour Valley path. Dit loopt deels door een zeer ruig begroeid delta-gebiedje met een ook een akker vol klaver met een bedwelmd zoete lucht. Een paar km voor m'n bivak water gevraagd aan een bewoner onderweg. ivm de opzettende stormachtige regen m'n bivak vroeg opgezet.